ماوس نوری

یک ماوس بهینه می‌تواند یک دستگاه متصل یا بی‌سیم را که برای حرکت مکان‌نما و انتخاب اشیاء روی صفحه رایانه استفاده می‌شود، استفاده کند. یک ماوس نوری با گرفتن تصاویر مکرر از محل خود کار می کند و هنگامی که تصاویری که می گیرد جهت تغییر می کند، مکان نما را روی صفحه نمایش کامپیوتر تنظیم می کند. فناوری ماوس های نوری از ابتدای عصر کامپیوتر تا حد زیادی بهبود یافته است، اما مزایا و معایب خود را دارد. ماوس معمولاً بر اساس دقت مکان نما، راحتی، انرژی و سازگاری سطح درجه بندی می شود.

راحتی ماوس نوری را می توان تقریباً روی هر سطحی استفاده کرد تا زمانی که لیزر بتواند سطحی را که روی آن قرار دارد بخواند. این بدان معناست که می توانید از موس روی پای خود، یک دفترچه یادداشت یا تقریباً هر شی دیگری استفاده کنید. موش های مکانیکی برای عملکرد مناسب نیاز به یک سطح سخت، صاف و اصطکاکی دارند. این باعث می شود که ماوس بهینه برای استفاده در حین حرکت بسیار راحت تر باشد.

انرژی یکی از زمینه هایی که ماوس نوری از آن رنج می برد، استفاده از انرژی است. از آنجایی که اصطکاک و حرکت یک توپ ردیاب برای یک ماوس مکانیکی استفاده می شود، انرژی مورد نیاز برای استفاده از آن به طور قابل توجهی کمتر از ماوس بهینه است. یک ماوس نوری به یک جریان ثابت انرژی نیاز دارد تا بتواند به دلیل تصاویر ثابتی که ماوس می گیرد موقعیت ماوس را به مکان نما ارتباط دهد. این کار ماوس را دقیق تر می کند، اما دقت آن را افزایش می دهد. اکثر لپ‌تاپ‌ها دارای یک پد ماوس یا ماوس اشاره‌گر هستند. با این حال، اینها نسبت به ماوس های نوری از نظر ارگونومی کمتری طراحی شده اند.